Een rioolwaterzuiveringsinstallatie moet tijdens het zuiveringsproces verschillende chemicaliën toevoegen om ervoor te zorgen dat de kwaliteit van het effluent aan de normen voldoet. Veelgebruikte chemicaliën zijn onder andere coagulanten, flocculanten en koolstofbronnen. Dit artikel introduceert de doseringsverhoudingen, technische indicatoren en praktische bedieningstechnieken van deze chemicaliën. In de praktijk moeten aanpassingen worden gemaakt op basis van de specifieke waterkwaliteit en behandelingsdoelen, en de optimale dosering moet mogelijk worden vastgesteld door middel van experimenten.

Coagulant doseringspercentage

Coagulatiemiddelen worden voornamelijk gebruikt om zwevende deeltjes en colloïdale deeltjes uit rioolwater te verwijderen. Veel gebruikte coagulatiemiddelen zijn aluminiumsulfaat, polyaluminiumchloride (PAC) en ijzerchloride.

1. Aluminiumsulfaat

Toepassingsgebied: geschikt voor afvalwater met hoge pH en hoge alkaliteit.

Doseringsverhouding: over het algemeen 50-150 mg/L.

Technische index: de inhoud van het actieve bestanddeel Al2O3 van aluminiumsulfaat moet hoger zijn dan 15%.

Gebruikstips: Aluminiumsulfaat moet voor gebruik volledig worden opgelost en de oplostijd is ongeveer 30 minuten. De algemene oplossingsconcentratie is 5-10%.

Voorbeeld: Een rioolwaterzuiveringsinstallatie met een zuiveringscapaciteit van 1000 m³/u en een pH van het ruwe water van 7,5 moet aluminiumsulfaat toevoegen. Op basis van ervaring is de dosering 100 mg/L, wat betekent dat er 100 kg aluminiumsulfaat per uur moet worden toegevoegd.

2. Polyaluminiumchloride (PAC)

Toepassingsgebied: Geschikt voor afvalwater met verschillende pH-waarden, vooral afvalwater met een hoge troebelheid.

Doseerverhouding: Over het algemeen 10-50 mg/L.

Technische index: De alkaliteit van PAC moet tussen 50-80% liggen.

Gebruikstips: PAC moet voor gebruik volledig worden opgelost en de oplostijd is ongeveer 30 minuten. De algemene oplossingsconcentratie is 5-10%.

Voorbeeld: Een rioolwaterzuiveringsinstallatie met een capaciteit van 500 m³/u en een hoge troebelheid van het ruwe water moet PAC toevoegen. Op basis van ervaring is de dosering 30 mg/L, wat betekent dat er 15 kg PAC per uur moet worden toegevoegd.

De werkelijke concentratie moet worden aangepast aan de specifieke waterkwaliteit en behandelingsdoelen, en de optimale dosering moet wellicht proefondervindelijk worden vastgesteld.

Typische doseerconcentratie: De typische doseerconcentratie van polyaluminiumchloride is 10%-16%. Dit betekent dat 10-16 kg droog AKP-poeder in een AKP-oplossing van 100 kg zit. Deze concentratie verwijst naar de concentratie van de chemische oplossing, niet direct gerelateerd aan het volume water.

Dosering

De dosering per ton afvalwater: De dosering van polyaluminiumchloride is ongeveer 0,5-2 kg droog PAC-poeder per ton afvalwater. Deze dosering wordt bepaald op basis van de kenmerken van het afvalwater en de behandelingsvereisten. Het werkelijke gebruik moet worden aangepast aan de specifieke waterkwaliteit en behandelingsdoelstellingen.

Dosering voor verschillende waterkwaliteiten: De dosering van PAC varieert onder verschillende waterkwaliteitsomstandigheden. Hier zijn enkele referentiewaarden:

Huishoudelijk water: 2,5-25kg/1.000 ton water

Industrieel water: 2,5-25 kg/1.000 ton water

Gemeentelijk afvalwater: 15-50 kg/1.000 ton water

Galvanisch afvalwater: 20-100 kg/1.000 ton water

Metallurgisch afvalwater: 20-150 kg/1.000 ton water

Afvalwater van papierproductie: 50-300 kg/1.000 ton water

Looiafvalwater: 100-300 kg/1.000 ton water

Voedselafvalwater: 50-150 kg/1.000 ton water

Chemisch afvalwater: 50-100 kg/1.000 ton water

Emulgeerafvalwater: 50-200 kg/1.000 ton water

Afvalwater van kolenwassen: 30-100 kg/1.000 ton water

Deze cijfers geven een ruwe verhouding en dosering van verschillende chemicaliën per ton behandeld water. Het werkelijke gebruik moet worden aangepast aan de specifieke waterkwaliteit en behandelingsdoelen, en de optimale dosering moet wellicht proefondervindelijk worden vastgesteld.

3. Ijzerchloride

Toepassingsgebied: geschikt voor afvalwater dat zware metaalionen bevat.

Doseringsverhouding: over het algemeen 10-50 mg/L.

Technische index: het gehalte van het actieve ingrediënt Fe2O3 in ijzerchloride moet hoger zijn dan 30%.

Gebruikstips: IJzerchloride moet volledig opgelost zijn voor gebruik, met een oplostijd van ongeveer 30 minuten en een algemene oplossingsconcentratie van 5-10%.

Voorbeeld: Een industriële afvalwaterzuiveringsinstallatie met een zuiveringscapaciteit van 200 m³/u moet zware metaalionen verwijderen en ferrichloride toevoegen. Op basis van ervaring is de dosering 20 mg/L, wat betekent dat er 4 kg ijzerchloride per uur moet worden toegevoegd.

Doseringsverhouding van vlokmiddel

Vlokmiddelen worden voornamelijk gebruikt om het coagulatie-effect te versterken. Veel gebruikte vlokmiddelen zijn onder andere polyacrylamide (PAM).

1. Polyacrylamide (PAM)

Toepassingsgebied: geschikt voor flocculatiebehandeling van verschillende soorten afvalwater.

Doseringsverhouding: over het algemeen 0,1-0,5 mg/L.

Technische index: het moleculaire gewicht van PAM moet boven de 10 miljoen liggen.

Werkingstechniek: PAM moet voor gebruik volledig worden opgelost en de oplostijd is ongeveer 60 minuten. De algemene oplossingsconcentratie is 0,1-0,5%.

Voorbeeld: Een rioolwaterzuiveringsinstallatie met een verwerkingscapaciteit van 1000 m³/u moet PAM toevoegen. De ervaring leert dat de dosering 0,3 mg/L is, dus er moet 0,3 kg PAM per uur worden toegevoegd.

Doseerverhouding van koolstofbronchemicaliën

Koolstofbronchemicaliën worden voornamelijk gebruikt in het biologische stikstofverwijderingsproces. Veel gebruikte koolstofbronchemicaliën zijn methanol, ethanol, azijnzuur, enz.

1. Methanol

Toepassingsgebied: geschikt voor denitrificatie en stikstofverwijderingsprocessen.

Doseerverhouding: over het algemeen 3 mg/L (voor elke 1 mg/L verwijderd nitraat).

Technische index: de zuiverheid van methanol moet hoger zijn dan 99%.

Bedieningstips: Methanol moet direct worden toegevoegd aan de anoxische sectie en grondig worden gemengd met het influent en de gemengde vloeistof door de mixer.

Voorbeeld: Een rioolwaterzuiveringsinstallatie met een zuiveringscapaciteit van 1000 m³/u moet 20 mg/l nitraatstikstof verwijderen en moet methanol toevoegen. Op basis van ervaring is de dosering 60 mg/L, waarvoor 60 kg methanol per uur moet worden toegevoegd.

Praktische bedieningstips

1. Chemicaliën oplossen en opslaan

Chemicaliën moeten voor gebruik volledig zijn opgelost en de oplostijd en concentratie moeten worden bepaald aan de hand van de specifieke kenmerken van de chemische stof. Chemicaliën moeten worden opgeslagen op een droge, koele, goed geventileerde plaats, uit de buurt van direct zonlicht en hoge temperaturen.

2. Selectie van doseerpunten

Het doseerpunt voor chemicaliën moet zoveel mogelijk worden gekozen op een plaats met een sterke turbulente waterstroom om ervoor te zorgen dat de chemicaliën zich snel en gelijkmatig kunnen verspreiden. Bij meertrapsbehandelingsprocessen moeten de chemicaliën in stappen worden gedoseerd om het behandelingseffect te verbeteren.

3. Doseerapparatuur

Voor de doseerapparatuur moet een doseerpomp worden gekozen om de nauwkeurigheid van de dosering te garanderen. De doseerapparatuur moet regelmatig worden onderhouden om een normale werking te garanderen.

4. Online bewaking en controle

Er moet een online controlesysteem worden geïnstalleerd om de kwaliteit van het instromende en uitstromende water in realtime te controleren en de dosering van chemicaliën tijdig aan te passen. Er moet een automatisch controlesysteem worden geïnstalleerd om de dosering van chemicaliën automatisch aan te passen aan veranderingen in de waterkwaliteit om ervoor te zorgen dat de kwaliteit van het effluentwater stabiel voldoet aan de normen.

Door een redelijke selectie en dosering van chemicaliën kan de rioolwaterzuiveringsinstallatie effectief verontreinigende stoffen uit het rioolwater verwijderen en ervoor zorgen dat de kwaliteit van het effluent aan de normen voldoet. Tegelijkertijd kan door optimalisering van het doseerproces en de apparatuur de efficiëntie van de behandeling worden verbeterd en kunnen de bedrijfskosten worden verlaagd.

De doseerverhouding van verschillende chemicaliën moet worden bepaald op basis van de specifieke waterkwaliteit en experimentele resultaten om de beste behandelingsresultaten te krijgen.