De samenstelling van superlijm 502-ethylcyanoacrylaat

Superlijm is gemeengoed in het dagelijks leven en wordt op allerlei manieren gebruikt. In het onderbewustzijn lijkt 502 lijm het supervermogen te hebben om alles direct te lijmen. De Engelse naam van superlijm, "super glue", onthult immers een "king of breath". Toen we jong waren, hebben we misschien allemaal wel eens de vreselijke ervaring gehad dat we per ongeluk met 502 lijm opgescheept zaten. We vragen ons af hoe 502 lijm precies is samengesteld en waarom het een superhechtend vermogen heeft. Is er een manier om 502 lijm snel te verwijderen? ?

Van een onverwachte ontdekking

Eastman Kodak (Eastman Kodak) is een wereldberoemd bedrijf voor fotoapparatuur. Het interessante is dat superlijm hier per toeval is ontstaan. In 1942 probeerde Dr. Harry Coover, die voor Kodak werkte, een optische kunststof te vinden die in lenzen kon worden gebruikt. Hoewel de gesynthetiseerde cyanoacrylaten goed werkten, waren ze extreem stroperig. Sterk, Dr. Coover gaf het met tegenzin op en ging verder met zijn onderzoek. Toen het 1951 was, ging Dr. Kuffer op zoek naar hittebestendige acrylaatpolymeren voor gebruik in de kap van straalvliegtuigen. Op een dag moest een student de container breken om het product eruit te halen nadat hij ethylcyanoacrylaat had gesynthetiseerd. Deze verbinding is te stroperig, maar hecht alleen aan andere voorwerpen als het ermee in contact komt.

Gelukkig liet Dr. Kuffer deze stof niet zo gemakkelijk links liggen als een paar jaar geleden. Hij besefte dat dit wel eens een kleefstof zonder weerga zou kunnen zijn met sterke toepassingsvooruitzichten en commerciële waarde. In 1958 werd deze lijm door Kodak op de markt gebracht onder de handelsnaam Eastman 910 en vervolgens omgedoopt tot de bekende Super Glue. Voor dit product ontving Dr. Cuffer zelf de National Medal of Science and Technology Innovation in 2010 (Nationale Medaille voor Innovatie.) Medaille voor Technologie en Innovatie).

 

Hoe werkt superlijm?

De hierboven genoemde cyanoacrylaat is eigenlijk een algemene term voor een klasse verbindingen. De ingrediënten in verschillende superlijmen zijn eigenlijk verschillend. De lijm voor medische hechtwonden bevat bijvoorbeeld octylcyanoacrylaat, wat momenteel de samenstelling is van de meeste superlijmen. Het is ethylcyanoacrylaat (ECA) en een klein deel is een methylesterderivaat. Vanuit het perspectief van de synthetische chemie is dit type verbinding heel eenvoudig te bereiden. Met behulp van de klassieke Knovenagelreactie kan grootschalige industriële productie gemakkelijk worden bereikt. De magie van deze ongecompliceerde molecule zit hem echter niet alleen in de eenvoudige synthese, maar ook in de sterke hechting.

Veel mensen hebben zich misschien afgevraagd waarom superlijmen stabiel kunnen worden opgeslagen in de container waarin ze worden bewaard, omdat ze extreem viskeus zijn. De reden hiervoor is dat als de superlijm een bindend effect wil hebben, deze afhankelijk is van een bepaalde "initiator", wat eigenlijk een onopvallend spoor van watermoleculen in de lucht is. Het basisbestanddeel van superlijm is cyanoacrylaatmonomeer. Zodra het in contact komt met waterdamp, start het anionische polymerisatie en vormt het uiteindelijk een zeer sterk polymeer. Omdat bij het polymerisatieproces warmte vrijkomt, zullen de ingrediënten en oplosmiddelen in de lijm sneller verdampen, waardoor we tijdens het gebruik vaak onaangename geuren ruiken. Om in het leven een beter hechtend effect te krijgen, denken we vaak dat hoe meer lijm, hoe sterker de hechting. Vanuit het oogpunt van het mechanisme van lijm is dat eigenlijk onredelijk. Een grote hoeveelheid lijm zal ervoor zorgen dat het hechtingsgedeelte dikker wordt, wat de hechting zal beïnvloeden. De combinatie van waterdamp zal ook de sterkte van het uiteindelijke polymeer beïnvloeden.

 

Ander gebruik

Naast de toepassing op het gebied van superlijm heeft het verbeterde cyanoacrylaat ook belangrijke toepassingen op medisch gebied. Tijdens de Vietnamoorlog gebruikten Amerikaanse militaire artsen superlijm om wonden van gewonde soldaten te hechten. De cyanoacrylaten die toen werden gebruikt, voldeden echter niet aan de medische voorwaarden. Na gebruik veroorzaakten ze vaak huidgevoeligheid. Bovendien waren deze carboxylaten met een korte keten ernstiger. Ze vallen gemakkelijker uiteen en gefragmenteerde monomeren zijn niet bevorderlijk voor de wondgenezing en veroorzaken soms een wondinfectie. Gelukkig ontwikkelde men in 1998 octylcyanoacrylaat. Esters van lange-keten carbonzuren zijn niet gemakkelijk te depolymeriseren en hebben een betere affiniteit voor menselijk weefsel. Later kreeg deze lijm de naam Dermabond en werd het een speciale wondhechtingslijm voor de menselijke huid.

 

Een ander gebruik van cyanoacrylaat is in strafrechtelijk onderzoek. De politie kan superlijm gebruiken om mogelijke vingerafdrukken bloot te leggen. Het algemene proces is als volgt: Plaats eerst het voorwerp met vingerafdrukken in een verwarmde en In een luchtdichte container, doe de superlijm in de container. De cyanoacrylaat wordt verwarmd om te verdampen en tegelijkertijd wordt het met behulp van een ventilator in de container gecirculeerd en verspreid. De reststoffen op de vingerafdrukken, zoals aminozuren, glucose en vocht, worden met het gas vermengd. De gemodificeerde lijm ondergaat een reactie die vergelijkbaar is met de geleidelijke polymerisatie van monomeren tijdens het lijmen, en de vingerafdrukken verschijnen onmiddellijk. Er wordt gezegd dat deze methode al in 1978 werd gebruikt bij strafrechtelijk onderzoek in Japan.

 

Vingerafdrukweergave (twee druppels zijn water en superlijm)

Slotopmerkingen

Cyanoacrylaatlijmen hebben de kenmerken van een eenvoudige samenstelling, uitharding bij kamertemperatuur, snelle hechtingssnelheid en hoge sterkte. Ze hebben een sterke hechting op metalen, kunststoffen, rubber, keramiek en zelfs menselijk weefsel. In de afgelopen jaren, met de ontwikkeling van lijmtechnologie, hebben het onderzoek en de toepassing van medische lijmen ook grote vooruitgang geboekt. Tegelijkertijd, als gevolg van de voortdurende verbetering van de levensstandaard van mensen, hebben consumenten ook naar voren gebracht nieuwe en hogere eisen voor lijmen. In de toekomst zullen lijmen met een lage geur, een klein hechtoppervlak en milieuvriendelijke lijmen nieuwe ontwikkelingsrichtingen zijn. Tot slot, terug naar de vraag aan het begin van het artikel, hoe de hechting van 502 lijm snel te verwijderen? Het meest effectieve is natuurlijk het "vergelijkbare compatibiliteit" effect van aceton. Omdat zuivere aceton niet algemeen in het leven is geregeld, bevatten veel wasbeurten Spijkerwater aceton, wat een goede keuze is voor het verwijderen en uitharden van 502.

 

Hoe verwijder je de cyanoacrylaatlijm van de huid?

Raadpleeg een arts als oogleden of lippen vastzitten. Als je je vingers stevig hebt vastgebonden, dompel ze dan in een warm sopje en rol ze voorzichtig samen (alsof je een potlood tussen je vingers rolt). Haal ze niet uit elkaar, want dan is de kans groot dat de huid van één vinger loslaat.

Hoe verwijder je cyanoacrylaatlijm van plastic?

Als je wat tijd met water kunt doorbrengen, is dit misschien je beste keuze. Zowel aceton als CA Solvent 100 kunnen druk uitoefenen op verschillende kunststoffen en deze vertroebelen. Het is het beste om het oplosmiddel op het plastic te testen voor gebruik.

Hoe verwijder je cyanoacrylaatlijm van glas?

Het goede nieuws hier is dat de cyanoacrylaatlijm niet erg goed hecht aan glas, dus je kunt het er meestal afschrapen met een scheermesje. Als de hechting sterk lijkt, kun je water, aceton of CA Solvent 100 gebruiken, of gewoon een paar dagen wachten (de hechting wordt minder) en het opnieuw proberen.

Hoe verwijder je cyanoacrylaatlijm van metaal?

In tegenstelling tot glas heeft cyanoacrylaat een sterke binding met metaal. Het goede nieuws hier is dat metalen bestand zijn tegen hoge temperaturen, dus kan kokend water of aceton op kamertemperatuur of CA Solvent 100 worden gebruikt.