Elke molecule van het monofunctionele monomeer bevat slechts één groep die kan deelnemen aan de fotuithardingsreactie, waardoor het over het algemeen de volgende kenmerken heeft: Hoge omzettingssnelheid, kleine volumekrimp, langzame uithardingssnelheid, lage verknopingsdichtheid en lage viscositeit.

Elke molecule van het bifunctionele monomeer bevat twee actieve groepen die kunnen deelnemen aan de fotuithardingsreactie, waardoor de fotuithardingssnelheid hoger is dan die van het monofunctionele monomeer en er tijdens de filmvorming crosslinking optreedt, wat gunstig is voor het verbeteren van de fysische en mechanische eigenschappen en de chemische weerstand van de uitgeharde film. Difunctionele monomeren worden veel gebruikt in fotocurabele coatings en inktproducten.

Difunctionele monomeren zijn meestal diolstructuren, voornamelijk ethyleenglycoldiacrylaten, propyleenglycoldiacrylaten en andere glycoldiacrylaten.

Trifunctioneel monomeer betekent dat elke molecule drie actieve groepen bevat die kunnen deelnemen aan de uithardingsreactie, dus het heeft een snelle uithardingssnelheid, hoge dichtheid van verknoping, hoge hardheid en brosheid van uitgeharde film en uitstekende weerstand.

1. Multifunctioneel monomeer betekent dat elke molecule drie of meer actieve groepen bevat die kunnen deelnemen aan de uithardingsreactie, dus de uithardingssnelheid is snel, de verknopingsdichtheid is groot, de uitgeharde film heeft een hoge hardheid, hoge brosheid en uitstekende weerstand.
2. Tegelijkertijd is de verdunning door het verhoogde molecuulgewicht, de lage vluchtigheid en de hoge viscositeit slechter dan die van monomeren met een lage functie.
3. Multifunctionele monomeren worden meestal niet hoofdzakelijk gebruikt om de viscositeit van het systeem te verlagen, maar om bepaalde aspecten van de verffilm aan te passen aan de werkelijke behoeften, zoals het verhogen van de uithardingssnelheid, het verbeteren van de hardheid, krasbestendigheid, enz.