In de wondere wereld van inkt zijn viscositeit en stroperigheid als een paar nauw met elkaar verbonden, maar elk met hun eigen kenmerken van de 'broers', die samen worden gedomineerd door de prestaties van inkt in het drukproces.
Ten eerste, viscositeit: vloeistofmoleculen van het 'interne touwtrekken'.
Viscositeit, als een van de belangrijkste vloeistofeigenschappen, is als een moleculair 'intern touwtrekken'. Wanneer de vloeistof wordt geroerd, is de stroomsnelheid evenredig met de uitgeoefende kracht, net zoals we een voorwerp duwen, het voorwerp beweegt sneller of langzamer met de grootte van onze kracht. Om dit in een formule te gieten: uitgeoefende kracht (schuifspanning) = constante * schuifsnelheid, en deze constante is de viscositeit van de vloeistof. Eenvoudig gezegd meet viscositeit het vermogen van vloeistofmoleculen om op elkaar in te werken op een manier die voorkomt dat de moleculen ten opzichte van elkaar bewegen, oftewel de 'interne weerstand' van de vloeistof tijdens het stromen. Het wordt gemeten in Pascals・seconden (Pa・s) en wordt ook vaak viscositeit genoemd.
Inkten hebben bijvoorbeeld een viscositeit die voornamelijk wordt 'ingesteld' door de eigen componenten. Het verbindende materiaal van de inkt is als een 'skelet' en als de viscositeit daarvan groter is, zal de viscositeit van de hele inkt toenemen. Daarnaast zijn het type en de inhoud van de oplosmiddelen, het percentage pigmenten, de grootte van de deeltjes en de dispersie van de pigmenten in de linker als 'puzzelstukjes', die met elkaar gecombineerd zorgen voor verschillen in de viscositeit van verschillende inkten. Inkten met een hoog pigmentgehalte hebben bijvoorbeeld meestal een hogere viscositeit; inkten met grote pigmentdeeltjes hebben daarentegen een lagere viscositeit; en als de pigmenten uniform en goed gedispergeerd zijn, zal de viscositeit van de inkt ook relatief klein zijn. Dit is net zoiets als een bouwwerk maken met verschillende maten en aantallen blokken, en eindigen met verschillende gradaties van stabiliteit en 'stevigheid' (vergelijkbaar met viscositeit).
De 'stille match' tussen viscositeit en printsnelheid
In de drukkerijwereld bestaat er een subtiele 'stille overeenkomst' tussen de perssnelheid en de viscositeit van de inkt. Hoe hoger de perssnelheid, hoe lager de viscositeit van de inkt moet zijn. Bijvoorbeeld, bij perssnelheden tot 600 IE/u is een inktviscositeit van 20-50 Pa・s over het algemeen optimaal. Als de inktviscositeit bij hogesnelheidsdruk te hoog is, zoals een dikke lijm, is het namelijk moeilijk om zich snel en gelijkmatig over de drukplaat en het substraat te verspreiden, wat gemakkelijk kan leiden tot ongelijkmatig drukken, inktvlekken en andere problemen. Integendeel, inkt met een lage viscositeit kan soepeler in de hogesnelheidsdrukmachine 'lopen' om de kwaliteit van het drukken te garanderen.
Inktviscositeit en substraat 'passen bij elkaar'
Verschillende substraten hebben een verschillende oppervlaktesterkte, waardoor de viscositeit van de inkt en de 'passing' ervan van belang zijn. Bijvoorbeeld, papier als een gemeenschappelijk substraat, er zijn hoge en lage oppervlakte sterkte. Voor de lagere oppervlakte sterkte van het papier, als het gebruik van inkt met een hogere viscositeit, als een zachte persoon te dragen een buitensporige last, kan het papier niet bestand tegen de 'pull' van de inkt, wat resulteert in het oppervlak van het papier harige, poeder, en zelfs inkt kan niet stevig worden vastgeplakt. Daarom kan voor dit soort substraat alleen inkt met een relatief lage viscositeit worden gebruikt om goede drukresultaten te behalen.
Viscositeit en temperatuur 'thermisch uitzettings- en krimpeffect
Temperatuur heeft een aanzienlijk 'thermisch uitzettings- en krimpeffect' op de viscositeit van inkt. Over het algemeen zal de viscositeit van de inkt afnemen wanneer de temperatuur stijgt, net zoals winterboter gladder wordt wanneer deze wordt verwarmd; terwijl wanneer de temperatuur daalt, de viscositeit van de inkt zal toenemen en dikker zal worden. Hoe hoger de temperatuur, hoe intenser de moleculaire beweging, hoe kleiner de 'binding' tussen elkaar, wat resulteert in een lagere viscositeit.
Ten tweede, viscositeit: inktfilm 'scheidingsspel'.
Viscositeit, kan worden beschouwd als een materiaal 'adhesie', figuurlijk gesproken, is bij een bepaalde snelheid, de twee door de vloeistof aan elkaar geplakt in een bepaalde oppervlakte-eenheid van het vlak scheiding van de benodigde kracht, meestal gemeten door de Taek waarde, dat is een relatieve waarde, er is geen kwantitatieve schets. In een drukpers ondergaat de inktlaag een 'afpellen' tijdens elke inktoverdracht van de inktrollen naar de drukplaat en vervolgens van de plaat naar het substraat, en de kleverigheid van de inkt is het vermogen om dit afpellen van de inktlaag te verhinderen.
Viscositeit en 'intimiteit' tussen inkt en substraat zijn vooral kritisch bij hogesnelheidsprinten. De viscositeit van de inkt moet onder een 'kritieke waarde' liggen, anders is het net lijm die te kleverig is om soepel aan te brengen en heeft de inkt moeite met het overbrengen en hechten aan het substraat. Hoe hoger de viscositeit van de inkt, hoe beter, als de omstandigheden het toelaten. Bij het afdrukken van kleine tekst bijvoorbeeld, kan inkt met een hoge viscositeit de vorm en duidelijkheid van de tekst beter behouden, zodat de afdruk duidelijke, scherpe punten bevat, net als bij een penseel met fijne streken om de fijne lijnen te omlijnen. Bovendien is de viscositeit van de inkt van de eerste kleur, afhankelijk van de volgorde van afdrukken, meestal het grootst en wordt dan geleidelijk verlaagd, wat bevorderlijk is voor het overdrukken van de volgende kleuren, om de nauwkeurigheid van de kleur en het gevoel van hiërarchie te garanderen. De grootte van de tack kan nauwkeurig worden gemeten met een tackmeter.
Interessant genoeg is er een correlatie tussen viscositeit en tack. Voor inkten met een lage viscositeit vertonen de viscositeit en de kleefkracht een lineair verband, d.w.z. hoe groter de viscositeit van de inkt, hoe groter de kleefkracht. Dit is als een onzichtbare lijn die de veranderingen van de twee nauw met elkaar verbindt.
Ten derde, de detectie van inktviscositeit en mobiliteit 'dans'.
Inktviscositeitsdetectie heeft een reeks rigoureuze methoden. Gebruik het kopje van Coat No. 4 (QND - 4), laat de geïnspecteerde inkt vallen en onder de precieze temperatuurconditie van 25℃ ± 1℃, open je de schakelaar met het kleine gaatje aan de onderkant en laat je de inkt vrij naar beneden stromen. Op het moment dat de inktstroom wordt onderbroken, wordt de timing gestopt en het aantal seconden dat door de stopwatch wordt aangegeven, zijn de viscositeitsgegevens van de inkt. Over het algemeen ligt de viscositeitsindex van de inkt tussen 25 - 70s/25℃, en de inktfabriek zal meestal de viscositeit in het bereik van 30 - 60s controleren wanneer het product de fabriek verlaat, om ervoor te zorgen dat de inkt stabieler kan presteren in verschillende printscenario's.
Er is ook een prachtige 'dans' tussen de vloeibaarheid van inkt en viscositeit. De vloeibaarheid van een inkt is zijn eigenschap om te vloeien onder externe krachten en zwaartekracht, en is nauw verbonden met viscositeit. Als de inkt de viscositeit verhoogt, is het alsof er een 'rem' wordt toegevoegd aan de vloeiende vloeistof en zal de vloeibaarheid afnemen; als de viscositeit daarentegen wordt verlaagd, zal de inkt zijn vloeibaarheid verbeteren en meer 'vrij stromend' worden. Er moet echter worden opgemerkt dat dikkere inkt niet noodzakelijkerwijs een hogere viscositeit betekent, en dat inkt met een hogere viscositeit niet noodzakelijkerwijs dikker is. Alleen in het geval van dezelfde viscositeit geldt: hoe groter de consistentie, hoe minder vloeibaar de inkt.
Als de vloeibaarheid van de inkt te klein is, zal het zijn als een 'langzaam bewegende danser', in het drukproces, de verdeling is niet glad en ongelijk, wat resulteert in hetzelfde drukoppervlak verschijnt voor het licht na het diepe fenomeen, als een schilderij met ongelijke kleurgradatie; en te veel vloeibaarheid, de inkt zal zijn als een 'te levendige kinderen', ongelijke verdeling, waardoor het drukniveau wazig, inkt kleur is niet vol genoeg, het netwerk is ook gemakkelijk uit te breiden, ernstige gevolgen voor de kwaliteit van het afdrukken.
Kortom, hoewel de viscositeit en de viscositeit van de inkt twee verschillende concepten zijn, beïnvloeden ze elkaar, beperken ze elkaar en beïnvloeden ze gezamenlijk elk aspect van de inkt in het drukproces. In het drukproces blijft zich vandaag de dag ontwikkelen, diepgaand begrip en nauwkeurige controle van de viscositeit en de viscositeit van de inkt, voor het verbeteren van de kwaliteit van afdrukken, het uitbreiden van het gebied van afdruktoepassingen is van vitaal belang. We kunnen ons net zo goed voorstellen dat als de toekomst een slimme inkt kan ontwikkelen, waarvan de viscositeit en de viscositeit automatisch kunnen worden aangepast aan de drukomgeving en de vraag, het ongetwijfeld een gloednieuwe verandering zal brengen in de drukindustrie, om een nieuw hoofdstuk te openen van efficiënter, nauwkeuriger en diverser drukwerk.
Neem nu contact met ons op!
Als u fotoinitiator 819 Prijs nodig heeft, vul dan uw contactgegevens in op het onderstaande formulier. Wij nemen dan gewoonlijk binnen 24 uur contact met u op. U kunt mij ook een e-mail sturen info@longchangchemical.com tijdens kantooruren (8:30 tot 18:00 UTC+8 ma. ~ za.) of gebruik de live chat op de website voor een snel antwoord.